طفل بازیگوش

تو را من دوست می دارم

پدر جانم

تو که دوری ز من

دور ی  از این ناخلف فرزند

در ظاهر

ولی همراه هر روزی

منم آن طفل بازیگوش

که هر دم دوری از خانه شده کارم

ولی هر گاه می خورم ضربه

دوباره یاد در و دیوار خانه می افتم

عجب فرزند نادانی داری پدر جانم

بابای مهربانیها

امام حاضر دلها

تو رو چون آفتاب مهر آمیز تابستان دوست می دارم