روضه مادر

این دل ندارد هیچ حرمانی

به جز دوری مادر

نه که دوری ندارد هیچ دارویی

پس ندارد این درد درمانی خدای من

مادر و میخ و در و غیرت حیدر

شده حرف همه ،اما چه سودی دارد این جمله

هزاران بار شاید شنیدیم این روضه را

بی مهری دیوار و آتش ،ناله مادر

دلم پر خون شود ،اما قلم یاریگر دل نیست مادرجان

تو را من دوست می دارم ،نه این سخت است بر قلبم

مرا دوست می داری ،تو  راه دادی  مرادر وادی عشاق  

در این محنتکده ،در این ماتمکده ،در این ویرانکده دل

منِ بیمار دل راهی نداشتم ،تو درب خانه دل  باز کردی

دلم را با دل خونین شده همساز کردی ،مهربان مادر

                       

هرکجا باشی دلت نورانی باشد به نور مادر 9 ساله جانِ من /مرا در زمره دعاخواهان به یاد آور عزیز من